اطلاعات درباره ریزش مو سکه ای (آلوپسی آره آتا)
ریزش مو سکه ای یا آلوپسی آره آتا نوعی از ریزش مو می باشد، علت اصلی ریزش مو این است که سیستم ایمنی بدن علیه فولیکول‌های مو فعالیت می کند؛ درواقع در این بیماری، بخش رشد موهای جدید است که مورد آسیب قرار می گیرد. این اتفاق حتی در مدت زمان کوتاهی می‌تواند باعث ریزش وعدم رشد موها در قسمت مشخصی از سرشود؛ متاسفانه علت واکنش بدن در این روند مشخص نگردیده است. این نوع از ریزش مو در سنین زیر 20 سال بیش تر دیده می شود؛ اما به این معنا نمی باشد که ریزش سکه ای مو سن خاصی ندارد، زیرا که مواردی در سنین کودکی و پیری نیز رخ داده است.
ریزش مو سکه ای دارای محدودیت جنسی و سنی نمی باشد و متاسفانه، زنان و مردان زیادی را درگیر کرده است.
علت ریزش مو سکه ای
این عارضه در خیلی از موارد باعث ریزش دسته‌ای مو در بخش خاصی از سر می گردد و بعد از آسیب به فولیکول های مو در مدتی، باعث کچلی یا طاسی در بخش از سر می شود. معمولا این قسمت ها بعد از دست دادن مو به صورت طاس شدن پوست سر در بخش گردی از سر مشاهده می شود. در این مورد خاص از ریزش مو، جالب است که هیچ گونه آسیبی به پوست بدن و سر نرسیده یا نشانه هایی از آسیب در آن بخش مثل التهاب یا زخم مشاهده نمی شود. برخی اوقات دیده شده است که در این مدل از ریزش، تارهای مو ضخامتشان را کم کم از دست داده‌اند ودر بعضی از موارد ، تمام موهای فرد در آن منطقه از بین نرفته است و فقط رشد موها بعد از این اتفاق قطع می شود.
در صورتی که شخص در بخشی بجز سر مثل ریش، ابرو یا بدن دچار ریزش مو گردد، آن آلوپسی آره آتای خارج جمجمه ای نام دارد و در صورتی که همه موهای بدن دچار ریزش شود، نوع سرتاسری یا یونیورسالیس می باشد.
ریزش سکه‌ای مو در کودکان
امکان دارد بچه ها نیز گرفتار ریزش مو سکه ای شوند، ولی بیشترین سن رخ دادن آن میان ۲۰ تا ۴۰ سالگی می باشد. ریزش مو سکه‌ای ارتباطی با جنسیت ندارد سن شیوع آن در زنان و مردان یکسان می باشد.
تشخیص آلوپسی
آلوپسی با توجه به ظاهر ریزش مو تشخیص داده خواهد شد. متخصص الگوی ریزش مو را مشخص می نماید، مثلا بخش هموار طاسی با موهای کوتاه در اطراف علامت آلوپسی می باشد. نمونه برداری اصولا مورد نیاز نمی باشد. انجام آزمایش خون برای تشخیص تیروئید یا کم خونی پیشنهاد می گردد.
درمان آلوپسی
درمان همه موارد ریزش موی سکه‌ای لازم نمی باشد، اما خیلی از بیماران مبتلا به ریزش مو سکه ای موهایشان مجدداً رشد می کند.
روش های مختلفی جهت درمان آلوپسی در دسترس دارد، البته در آلوپسی امکان معالجه وجود ندارد.
کورتیکواستروئید
کورتیکواستروئیدها، داروهای ضدالتهابی می باشند که جهت درمان ریزش مو سکه ای استفاده می شود. این دارو به شکل آمپول، موضعی (کرم یا لوسیون) یا به صورت خوراکی استفاده می گردد.
تزریق کورتیکواستروئید
تزریق کورتیکواستروئید معمولا برای افرادی استفاده می شود که بخش های طاسی مجزا روی پوست آن ها وجود دارد. این دارو به طور مستقیم در بخش آسیب دیده تزریق می گردد تا باعث رشد دوباره مو شود. رویش دوباره مو شش تا هشت هفته طول می کشد، تزریق این دارو هر چهار تا شش هفته یک دفعه تا کامل شدن رشد مو انجام می شود. بخش طاسی در صورت نیاز پیش از درمان بی حس می گردد.
کورتیکواستروئید به صورت موضعی
کورتیکواستروئید موضعی برخی اوقات به عنوان جایگزین تزریق برای افرادی تجویز می گردد که قادر نیستند تزریق را تحمل نمایند. کرم تجویز شده اصولا به شکل روزانه بر قسمت طاسی اعمال می شود. این درمان نیز مانند تکنیک تزریق برای اشخاصی که دارای لکه های طاسی مجزا هستند خوب است. ولی داروی موضعی برای کسانی که دارای ریزش موی گسترده می باشند خیلی مناسب نیست.
ماینوکسیدیل موضعی
ماینوکسیدیل موضعی، به عنوان مثال روگین، که بدون نسخه نیز به فروش می رسد، رشد مو را با طولانی نمودن مرحله رشد فولیکول های مو زیاد می کند و فولیکول های زیاد تری را به ساخت مو تحریک می نماید. تاثیر خیلی خوب ماینوکسیدیل در درمان نمودن ریزش مو با الگوی مردانه ثابت شده است. استفاده از این دارو به افرادی که مبتلا به آلوپسی هستند نیز پیشنهاد شده است. محلول ماینوکسیدیل اصولا دو دفعه در طول روز بر قسمت کچل شده اعمال می شود و به تنهایی یا در کنار سایر درمان ها استفاده می شود. رشد موی در صورت موفق بودن درمان بعد از 12 هفته رخ می دهد. ماینوکسیدیل به بیماران مبتلا به ریزش موی سکه ای زیاد یا ریزش مو گسترده کمکی نخواهد کرد.
مزو تراپی
در مزوتراپی مقدار کمی از مواد موجود در لایه درم پوست به طور مستقیم در پوست سر تزریق می گردد، تا رویش مو در ناحیه طاسی و اطراف آن زیاد می شود. مزوتراپی امروزه در درمان نمودن سلولیت، کشیدن و سفت شدن پوست شل، جوانسازی پوست، رفع جای زخم و ریزش مو ناشی از عوامل متعدد از جمله طاسی سکه‌ای استفاده می شود.
پی آر پی (PRP)
جهت درمان با پلاسمای مملو از پلاکت یا پی آر پی میزان کمی خون از فرد گرفته می شود و پلاسمای غلیظ شده مملو از پلاکت در بخش مد نظر تزریق می گردد. خیلی از ماها ما با خاصیت انعقاد کنندگی پلاکت آشنا هستیم، ولی عملکرد پلاکت ها خیلی فراتر از به وجود آوردن لخته است. پلاکت بعد از فعال شدن سیتوکین عامل های رشد ترشح می نماید و باعث التیام بخشیدن زخم می شود.