به مناسبت شهادت امام موسی کاظم (ع) در این مطلب مجموعه ای از عکس نوشته و جملات (متن و اشعار) تسلیت را آماده کرده ایم.
متن و عکس نوشته شهادت امام موسی کاظم
امامم کنج زندان وای بر من
زدیده اشک ریزان وای بر من
زبان روزه با لعل لب خشک
به مثل شاه عطشان وای بر من
ایام سوگواری موسی ابن جعفر است
آن نازنین امام که فرزند حیدر است
باب الحوائج است و هفتمین امام
آن قبله مراد که ذات اکبر است
هفتم امام شیعیان، موسی بن جعفر
زندانی آل نبی، سبط پیمبر
در کنج زندان، با حی سبحان
نالید و هر دم، گفتا به افغان
انا فتحنا لک فتحا مبینا
در گوشه ی زندانم بی یار ویاور
زهرم داده از کینه خصم ستمگر
زهر هارون زد آتش بر دل وجانم
آید برون خون دلم از دهانم
فرمانروای عالمین موسی بن جعفر
خورشید شهر کاظین موسی بن جعفر
به درد غریبی تو هستی معالج
نوای دل من یا باب الحوائج
یا باب الحوائج ، یا موسی بن جعفر
می خواستند داغ تو را شعله ور کنند
وقتی که سوختی همه را با خبر کنند
می خواستند دفن شوی زير خاک ها
تا زنده زنده اَز سر خاکت گذر کنند
مي خواستند شام غريبان بپا کنند
شهادت امام موسی کاظم (ع) تسلیت باد
رشته‌ی دل های عاشق پشت این در بسته شد
رزق ما از سفره‌ی موسی ابن جعفر بسته شد
تا خبر آمد غروب از خانه بیرون می‌زند
با هجوم سائلان از صبح معبر بسته شد
مشت ما را وا نخواهد کرد وقتی از کرم
مشت مسکین درش با کیسه‌ی زر بسته شد
شهادت امام موسی کاظم (ع) تسلیت باد
اشعار شهادت تسلیت امام موسی کاظم
مثل يک تکه عبا روي زمين است تنش
آن قدر حال ندارد که نيفتد بدنش
جا به جا گَر نشود سلسه بد مي چسبد
آن چنانی که مـحال است دگر وا شدنش
بر روی لبهایت به جز یا ربّنا نیست
غیر از خدا، غیر از خدا، غیر از خدا نیست
زنجیرها راه گلویت را گرفتند
در این نفس بالا که می آید صدا نیست
چیزی نمانده از تمام پیکر تو
انگار که یک پوستی بر استخوان نیست
شهادت غریبانه ی امام کاظم-ع تسلیت باد
اگر چه بسته زنجیر و در اسیری بود
به دست بسته به دنبال دستگیری بود
نبود باب حوائج اسیر زندان ها
همیشه پشت درخانه اش فقیری بود
نبود دخترکش تا به او کند تکیه
اسیر پای شکسته به وقت پیری بود
آنچنان ز هر ستم انداخت مرا
كه اجل ره سپر باغ جنان ساخت مرا
عجبى نيست اگر وقت عيادت پسرم
ديد با اين تن كاهيده و نشناخت مرا
موسی شدي كِه معجزه ای دست وپا كنی
راهی برای رد شدن قوم، وا كنی
زنجير های زير گلويت مزاحم اند
فرصت نمی دهند خودت را دعا كنی
شهادت امام موسی کاظم علیه السلام تسلیت باد
آن که عالم همه در دست توانایش بود
مرکز دایره غم دل دانایش بود،
هفتمین حجت معصوم ز ظلم هارون
چارده سال به زندان ستم جایش بود،
دل “موسای کَلیم” از غم این موسی سوخت
که به زندان بلا طور تجلایش بود
سر شب تا به سحر گوشه زندان چه کنم
دل آشفته چو گیسوی پریشان چه کنم
گاه پروانه صفت سوختم از هجر رضا
گاه چون شمع مرا سینه سوزان چه کنم
آرزویم به جهان دیدن روی پسر است
سوختم،سوختم از آتش هجران چه کنم؟
شهادت امام موسی کاظم (ع) تسلیت باد
چشم گردون در عزای موسی جعفر گریست
دیده ی خورشید بر آن ماه خوش منظر گریست
او که خود مظلوم و در بند ستمگر بود اسیر
بر غریبی شهید کربلا یک سر گریست
شهادت امام کاظم (ع) تسلیت باد
مانند تو کسی تک و تنها نمی شود
زندانی مصیبت و غم ها نمی شود
جسمت اسیر ضربه شلاق و ناسزاست
این زخم های کینه مداوا نمی شود
این رسم میزبانی یک روزه دار نیست
افطار او به مشت ولگد وا نمی شود